Κεντρικά Concepts του Συστήματος

Η φιλοσοφία στην οποία βασίζεται το ROC έχει τρεις βασικούς άξονες:

1) Απλότητα: Όταν αμφιβάλλεις για κάτι, απλοποίησέ το.
Οι αρχάριοι παίκτες βαριούνται να διαβάσουν. Το να χρειάζεσαι κάθε φορά μαζί σου βιβλία επειδή πρέπει να θυμάσαι 9000 πίνακες και αυθαίρετα καθορισμένους 'για ισορροπία' αριθμούς είναι μπελάς. Μέσα στο σέσσιον, όταν για να βρεις έναν κανόνα πρέπει να φυλλομετράς το βιβλίο- αυτό χαλάει το ρυθμό και την ομαλή αφήγηση. Άρα, η ποσότητα των πραγμάτων που πρέπει να θυμάσαι απ' έξω, έχει ελαχιστοποιηθεί. Συγκεκριμένα, ο αριθμός-πασπαρτού είναι το 10. Όλα τα Stats, Skills κτλ έχουν εύρος τιμών 0-10. Και το θέμα λήγει εκεί, δεν χρειάζεται να θυμάσαι τίποτα άλλο.

2) Πιστευτότητα, όχι εξομοίωση: Όταν αμφιβάλλεις, αγνόησε τους κανόνες και κάνε ό,τι σου φαίνεται λογικότερο.
Τα RPGs δεν είναι simulation games. Θέλεις να παίξεις κάτι που να έχει λογική συνοχή-να βγάζει νόημα- όχι να καταπιαστείς με μια ρεαλιστική αναπαράσταση της fantasy πραγματικότητας. Αυτό, πέραν του ότι είναι οξύμωρο, είναι επίσης βαρετό και μπελαλίδικο να αναπαρασταθεί με κανόνες και ζάρια. Όπως όταν βλέπεις μια ταινία κάνεις κάποιες λογικές παραδοχές (= willing suspension of disbelief), έτσι και στο παιχνίδι, λες πως 'έστω' η ιστορία συμβαίνει. Δεν είναι πραγματικότητα, και δεν χρειάζεται να την αντιμετωπίζουμε ως τέτοια.

3) Προσαρμοστικότητα: Όταν αμφιβάλλεις αυτοσχεδίασε.
Κάτι που ταιριάζει για έναν GM και την ομάδα του μπορεί να μην είναι κατάλληλο για κάποιους άλλους. Οι 'κανόνες' του ROC είναι στην ουσία απλώς προτεινόμενες συστάσεις και σε καμία περίπτωση δογματικοί. Ο κάθε GM ενθαρρύνεται να κάνει τις προσαρμογές και αλλαγές που κρίνει απαραίτητες. (Σημείωση: το feedback θα εκτιμηθεί ιδιαίτερα)


Όλα αυτά καταλήγουν σε μία βασική φιλοσοφία, η οποία είναι και το όνομα του παιχνιδιού:

THE RULE OF COOL

aka Chandler's Law:
"If all else fails, have Ninjas burst through the wall and attack someone"

Ο τελικός σκοπός ενός συστήματος είναι καθαρά και μόνο υποστηρικτικός. Δεν υποκαθιστά μια καλή ιστορία αλλά σίγουρα, αν δεν είναι καλά φτιαγμένο ή ο GM δεν ξέρει να το χειρίζεται σωστά να την καταστρέψει. Ο λόγος που παίζεις RPG είναι για να περνάς καλά και όχι για να πελαγώνεις με κανόνες και μαθηματικές πράξεις. Όσο λιγότερα τεχνικά σημεία, τόσο το καλύτερο. Ο κανόνας αυτός ορίζει πως η πλοκή ανα πάσα στιγμή υπερκαλύπτει το σύστημα και τέλος.
Όσοι την βρίσκουν με 'ισορροπημένα, αντικειμενικά συστήματα βασισμένα στη λεπτομέρεια, για να μην κρίνει αυθαίρετα ο GM τη μοίρα τους' δεν χρειάζεται να ασχοληθούν καν.

Σημείωση: Μου έχουν πει πως εφαρμόζοντας όλα αυτά, το σύστημα έχει μια τελείως anime αισθητική, αλλά πιστεύω πως αυτό δεν είναι στάνταρ. Όπως είπα, είναι στο χέρι του κάθε GM να βγάλει ό,τι feeling γουστάρει, και απλά εμένα μου βγήκε ΠΟΛΥ εύκολα να καταχραστώ τον τελευταίο κανόνα για να γίνουν μερικά -θέλω να πιστεύω- awesome as hell sessions.