Χρόνος

ΧΡΟΝΟΣ

Πρέπει να γίνει διάκριση στις δύο μορφές μέτρησης του χρόνου στο παιχνίδι:

Το Game Time είναι ο χρόνος όπως τον αντιλαμβάνονται οι χαρακτήρες στον κόσμο, και χρησιμεύει για roleplaying-narration σκοπούς ('έχετε τρεις μέρες να σώσετε τον κόσμο')

Το Meta Time είναι μια παραδοχή που χρησιμοποιούν μεταξύ τους παίκτες και GM ώστε να διευκολύνουν τη ζωή τους και να απλοποιούν τα πράγματα στις μάχες και τη μέτρηση αριθμών.

Το Game Time είναι πιστεύω σαφές και δεν χρειάζεται επεξηγήσεις. Εδώ με ενδιαφέρει να δείξω τη χρησιμότητα του Meta Time.


Η βασική μονάδα μέτρησης του Meta Time είναι η Σκηνή. Μια σκηνή μπορεί να είναι μια μάχη που κρατάει μισό λεπτό ή ένα ολόκληρο απόγευμα που οι χαρακτήρες το περνάνε μιλώντας με τους ντόπιους στην ταβέρνα. Δεν καθορίζεται λοιπόν από τη διάρκεια του αντικειμενικού in-game χρόνου αλλά από το ότι είναι ένας (ημί-)αυτοτελής σταθμός στην ιστορία, στη διάρκεια του οποίου γίνονται συγκεκριμένα πράγματα.

Επειδή στα άλλα συστήματα βλέπω πόσο πονοκέφαλος είναι -ειδικά στις μάχες- ο επιπλέον παράγοντας 'να σημειώνουμε και να μετράμε τη διάρκεια των spells', δείτε πόσο απλοποιούνται τα πράγματα χρησιμοποιώντας τη Σκηνή: Η διάρκεια των spells δεν μετράται σε γύρους αλλά σε σκηνές! Έτσι, όταν κάνεις ένα buff έστω, δεν χάνεται χρόνος και κόπος να μετράς γύρους, απλά το έχεις μέχρι να λήξει η σκηνή ή να το κάνεις dismiss. Στην χειρότερη περίπτωση, βάλτε κάτι που το casting time του (ποτέ duration) να είναι ένας έυκολος να τον θυμάσαι, στρογγυλός αριθμός πχ ένα λεπτό. Ο χαρακτήρας που θα το καστάρει -και μόνο αυτός- θα ασχολείται να μετράει το χρόνο, και οι υπόλοιποι θα κάνουν τη δουλειά τους.


Η μεγάλη μονάδα μέτρησης Meta Time που χρησιμοποιώ είναι το Session. Όταν κάτι χρειάζεται πολλή προετοιμασία και θέλουμε να αποφύγουμε το 'μου έχουν τελειώσει τα spells. Ας κάνουμε rest χάνοντας χρόνο και σταματώντας το γρήγορο ρυθμό της ιστορίας', τότε η καλύτερη λύση είναι η παραπάνω αρίθμηση.
 Τα bonus spells από το spellcraft των μάγων, τα rerolls των halfling, όλα αυτά ανανεώνωνται σε κάθε σέσσιον. Σε χρόνο αληθινής ζωής που περνάμε γύρω από το τραπέζι αυτό αντιστοιχεί σε 4-5 ώρες παιχνιδιού, οπότε ένα 12ωρο υπερ-σέσσιον μπορεί να θεωρηθεί 2 ή 3 μικρά.
Επίσης αυτό είναι πολύ χρήσιμο για όταν οι παίκτες ζητάνε από έναν NPC κάτι που δεν έχετε έτοιμο να τους παρουσιάσετε, πχ να τους κατασκευάσουν μια πανοπλία. Απλά ο NPC σιδηρουργός θα τους πει πως 'αφιερώνω όλο μου το χρόνο και την προσοχή, περάστε σε καναδυό σέσσιον και θα είναι έτοιμη'. Οι παίκτες θα πιάσουν το νόημα και θα σας αφήσουν ήσυχους.

Το ενδιάμεσο είναι το Adventure (σαν να λέμε θεατρικά 'η Πράξη'). Το Adventure λήγει όταν ικανοποιηθεί ο στόχος του, και μετά από αυτό υπάρχει μεγάλη άνεση χρόνου και ηρεμία για τους χαρακτήρες να ανασυνταχθούν με την ησυχία τους- για παράδειγμα, όταν έχουν τελειώσει ένα dungeon crawl και προτού ξεκινήσουν για την επόμενη περιπέτεια. Όταν λήγει το adventure, στις επόμενες μέρες οι χαρακτήρες γεμίζουν ξανά όλα τους τα courage και hit points, σβήνουν Fatigue και τα συναφή και είναι ολόφρεσκοι κι έτοιμοι σαν καινούριοι για νέες περιπέτειες.